برنامه نویسی Serverless چیست و چگونه کار می کند

ساخت یک برنامه کامپیوتری، یک اپلیکیشن موبایل و حتی یک سایت اینترنتی کاری پیچیده است و فراز و نشیب های بسیار زیادی را داشته است تا به اینجا رسیده است. استفاده از امکانات مختلف و همینطور تکنیک های منطقی و ریاضی در برنامه نویسی باعث شده است که اکنون در موقعیتی قرار بگیریم که می توان گفت برنامه نویسی اوضاع خوبی را دارد و امکانات نرم افزاری موجود می توانند بزرگترین برنامه هایی که طراحان متصور هستند را پیاده سازی کرده و نقطه انتهایی در آن وجود ندارد که بگوییم در اینجا تکنولوژی محدودیت ایجاد خواهد کرد. اما باید اعتراف کنیم که روش هایی که اکنون استفاده می کند وابستگی زیادی به سرور ها دارد که این موضوع در دراز مدت می تواند دردسر هایی را ایجاد کند. کاری که برنامه نویسی Serverless انجام می دهد این است که این وابستگی را تا حدودی کاهش خواهد داد.

قبل از اینکه به این موضوع بپردازم که برنامه نویسی Serverless و اصلا چرا سرور ها برای ما دردسر دارند بهتر است که در مورد جایگاه سرور در برنامه های مختلف صحبت کنیم و با هم به این موضوع بپردازم که اصلا این سرور برای برنامه ها و سایت ها چه کاری را انجام می دهد و اکنون وضعیت برنامه نویسی به چه صورتی می باشد.

روش کاری فعلی برنامه های تحت شبکه چیست

وقتی صحبت از برنامه های تحت شبکه در میان باشد تقریبا می توانیم به بیش از 90 درصد مواردی که با آن سروکار داریم اشاره کنیم.عموم برنامه های امروزی به شبکه و اینترنت برای اجرا نیاز خواهند داشت. وقتی که شما یک بازی آنلاین را انجام میدهید، یک ویدیو را در اینستاگرام تماشا می کنید، یک خرید آنلاین انجام می دهید و یا یک تاکسی اینترنتی برای خود می گیرید. از برنامه های تحت شبکه استفاده کرده اید. می توان گفت بیشترین برنامه های سرویس دهنده امروزی از این برنامه ها هستند و اینکه برنامه های تحت شبکه تا چه اندازه اهمیت دارند و این اهمیت در حال رشد است یک موضوع غیر قابل انکار است.

در این برنامه ها یک روش کاری عمومی وجود دارد که بسته به اینکه برنامه تحت شبکه مورد نظر شما با استفاده از چه فریم ورک و روی چه پلتفرم برنامه نویسی پیاده سازی شده باشد تفاوت های جزئی در آن وجود دارد، اما عموما روش انجام کار به یک صورت می باشد. برنامه های سمت سرور دو بخش اصلی دارند، رابط کاربری یا بخش فرانت اند و بخش سمت سرور یا بک اند هستند.

این دو بخش در کنار کارکرد اصلی برنامه را تشکیل می دهند. بخش فرانت اند در واقع ابزاری است که قابلیت های بخش بک اند را برای کاربر فراهم می کند. می توان گفت که فرانت اند یک نمای زیبا از برنامه است و قرار است تمامی روش هایی که کاربر می تواند از برنامه و قابلیت های آن استفاده کند را با یک نمای خوب و زیبا در اختیار وی قرار دهد. بک اند هم قابلیت هایی می باشند که بنا بر مدل کسب و کار روی برنامه تحت وب پیاده سازی شده اند کاربر می تواند از آنها برای کار خود استفاده کند. ترکیبی از نما و قابلیت های تعریف شده است که یک برنامه تحت وب را تشکیل می دهد.

اما در مورد اینکه این سیستم چگونه کار می کند باید بگوییم که اوضاع به این سادگی که در این تعریف به آن پرداختیم پیش نخواهد رفت و باید موارد متعدد و مختلفی را در نظر داشت که در کارکرد این سیستم تاثیر زیادی دارد. در مورد این ساز و کار می توان گفت که در همه این سیستم ها یک سرور فعال وجود دارد که همیشه آماده است و یا بهتر است که همیشه آماده باشد. در واقع این سرور اصلی ترین بخش برنامه است و می تواند یک وب سرور عمومی باشد که در بیشتر سایت های اینترنتی از آن استفاده می کنند و یا یک هسته پردازشی مجزا و شخصی سازی شده که همیشه گوش به زنگ است که به درخواست ها پاسخ دهد. اما این درخواست ها چه هستند!؟

مکانیز اصلی برقراری ارتباط این دو طرف یک سیستم پیام رسانی کامل از طریق بستر اینترنت است. این پیام ها ریکوئست نام دارند و به صورت بسته های کوچک با استفاده از پروتکل TCP/IP که همان اینترنت خودمان است به سرور رسیده و  آنچه که کاربر خواسته است را به سرور می رسانند. سرور این پیام را دریافت کرده و آن را بررسی می کند، بنابر اینکه درخواست چه بوده است و کاربر چه چیزی را می خواسته است کاری که باید انجام گیرد، انجام شده و نتیجه آن با همین روش از طریق اینترنت برای کاربر ارسال می شود. این کار انجام گرفته ممکن است که یک عمل پردازشی مانند پیدا کردن یک راننده برای کسی که در حال استفاده از تاکسی اینترنتی است باشد، و یا ممکن است که یک تحویل داده ساده مانند زمانی که یک نفر در حال بازدید از صفحات یک سایت است باشد.

بخش رابط کاربری هم که در اینجا مسئول ارتباط با کاربر است و داده ای که سرور برای آن ارسال می کند را ترجمه کرده و در اختیار کاربر قرار می دهد. در واقع این بخش یک نمایش از آن چیزی است که سرور به کاربر اطلاع می دهد. اگر کمی روی این ماجرا و روند کاری ریز شویم، متوجه نقش بزرگ سرور در اینجا خواهیم شد. در واقع کار اصلی برنامه را سرور انجام می دهد و یک واحدیت مرکزی دارد که باید همه کاربران را پاسخگو باشد. البته موارد مختلفی مانند سیستم های توزیع محتوا که آن را در مقاله CDN چیست به صورت کامل معرفی کردیم می تواند به سبک شدن کار سرور کمک کند. اما در آخر این خود سرور است که باید همه کارها را انجام دهد. در ادامه بیشتر در مورد سرور و چالش هایی که برای آن به وجود خواهد آمد صحبت می کنیم.

چالش سروری بودن برنامه ها

همانطور که دیدیم برنامه های تحت وب بیشتر بار کاری خود را روی سرور ها می اندازند. البته سرور در معنی لفظی هم به معنی سرویس دهنده یا همان ارائه کننده خدمات معروف است و ما به هیچ عنوان قصد این را نداریم که برای سرور های بیچاره احساس دلسوزی کنیم. اما این بار کار زیاد سرورها می تواند تا حدودی کار را برای توسعه برنامه ها و همینطور نگهداری و پشتیبانی از آنها سخت کند. در واقع باید گفت که سرور ها نوعی گلوگاه در برنامه ها هستند و کارکرد اصلی برنامه به این موضوع بستگی دارد که سرور ما تا چه اندازه بتواند پاسخگوی درخواست های وارده و صادره باشد.

ازین رو توجه به سرور ها بسیار بالا رفته و باعث شده است تا هزینه زیادی از برنامه که می تواند بسیار خوب و کمک کننده باشد در این بخش از نگهداری به هدر برود. در واقع می توانیم بگوییم که اهمیت سرور ها باعث شده است که ارائه کنندگان برنامه ها و در مقیاس بزرگتر جامعه نرم افزاری و تمامی فعالان حوزه کامپیوتر با چالش هایی برای نگهداری از سرور ها مواجه شوند که می توان آنها را به این صورت طبقه بندی کرد:

روشن نگه داشتن دائمی سرور ها

یکی از موراد مهم این است که یک سرور باید همیشه روشن و در حال کار باشد، حتی وقتی که کسی از آن استفاده نمی کند. این موضوع شاید در نگاه اول موضوع جدی ای به نظر برسد اما داستان وقتی ترسناک خواهد شد که بگوییم بیش از نیمی از سرور هایی که در جهان وجود دارند با کمتر از نصف ظرفیت خود در حال کار هستند. یعنی خیلی از دیتا سنتر ها در عمل از آنچه که برای آن ساخته شده اند خلوت تر بوده و بیخودی روشن هستند. و در مورد این روشن بودن دائمی دیتا سنتر ها باید گفت که تقریبا 4 درصد از مصرف برق کره زمین توسط دیتاسنتر ها می باشد.

البته باید گفت که دیتاسنتر های بزرگ مانند آمازون و مایکروسافت در حال انجام کارهایی مانند پروژه دیتا سنترهای سبز که از انرژی خورشید برای تامین برق استفاده می کند و دیتا سنتر های زیر آب که برای خنک شدن نیاز به برق ندارد و مصرفی بسیار کمتر دارد توانسته اند تا حدودی موفق باشند، اما همین روش برنامه نویسی و نیاز به سرور های قدرتمند و همیشه روشن، با توجه به تقاضای برنامه های جدید، کمی کار را سخت کرده است و به نظر می رسد که اوضاع تا چند دهه دیگر از دست خارج شود.

مسئولیت نگهداری و تضمین سرویس

مورد دیگری که باید در مورد آن نگران بود این است که در خیلی از موارد دیتاسنترها برای نگهداری از داده ها دچار مشکل شده و تضمین اینکه سرویس لازم می تواند توسط سرورها فراهم شود کاری است که کمی مشکل بوده و در بعضی موارد واقعا دردسر ساز است.

به این مورد توجه داشته باشید که در بعضی از مواقع مانند آتش سوزی دیتاسنتر OVH فرانسه در سال 2021 و همینطور هک شدن ابر آروان که در طی این دو اتفاق داده های زیاد از بین رفته و خیلی از سرویس های اینترنتی به فاصله چند ماه با مشکلات فراوان مواجه شدند، توانست دردسر های زیادی را ایجاد کند و می توان گفت که مسئولین نگهداری از داده ها و همینطور تضمین سرویسی که دیتاسنتر ها برای سرور ها فراهم می کنند کاری بسیار پر دردسر است.

فراهم کردن امنیت

بحث امنیت یکی از مهمترین مباحث در دیتاسنترها است و می توان گفت که هزینه های فوق العاده هنگفتی روی این مورد حیاتی صورت می گیرد. یک دستگاه فایروال که می تواند کنترل شبکه را کنترل کند به اندازه چند سوئیچ و سرور قیمت دارد و باید گفت که تازه این بخش از ماجرا است و پیاده سازی روش هایی که امنیت برقرار شود علاوه بر هزینه دقت بالایی را لازم دارد و نقص آن فاجعه به بار می آورد.

تغییر قدرت پردازش به اندازه نیاز

یکی از مهمترین موارد دیگری که باعث می شود دیتاسنتر ها با چالش روبرو شوند، این است که در بعضی از مواقع بار کاری سرور ها زیاد شده و منابع باید تغییر کند، ماشین های مجازی می توانند این قابلیت ها را پیاده سازی کنند اما در بیشتر مواقع این کارها باعث این موضوع می شود که استهلاک دستگاه ها بالا رفته و خصوصا اگر معماری دستگاه ها و سرور ها با این موضوع کمی ناسازگاری داشته باشد، باید گفت که دیتاسنتر به زودی هزینه های زیادی برای جایگزینی قطعات خود خواهد پرداخت.

همه این موارد نشان دهنده این است که سرور ها کم کم دارند مشکل ساز می شوند و باید به حال آنها فکری کرد. شاید برای شما مهم نباشد که چه بلایی سر دیتاسنتر می آید و چقدر برق و هزینه مصرف می شود و فکر کنید که برنامه شما نمی تواند جلوی این اندازه از مصرف انرژی را بگیرد. اما باید توجه داشت که در صورتی که این مشکل را به صورت کلان در نظر بگیریم، شرکت های بزرگ قطعا راه حلی برای آن ارائه می کنند و می توان گفت که تقریبا این اتفاق افتاده است.

برنامه نویسی Serverless یکی از روش هایی است که مبتنی بر کلود بوده و می تواند این مورد که نیاز به سرور ها و دیتاسنتر هایی با سبک امروزی به حداقل برسد را ایجاد نماید. در ادامه با بررسی برنامه نویسی Serverless به راه حلی که برای استفاده کمتر از سرور ها و تغییر دیتاسنترها ارائه شده است خواهیم پرداخت.

برنامه نویسی Serverless یا همان Serverless Computing چیست

یکی از جدیدترین مباحثی که در علوم رایانه مطرح شده است و غول های بزرگ حوزه دیتاسنترها در حال کار کردن به صورت جدی روی آن هستند برنامه نویسی Serverless یا همان پردازش Serverless نام دارد که به شما این امکان را خواهد داد که برنامه ای را بدون سرور واحد و مرکزی طراحی کرده و از آن استفاده نمایید. فلسفه برنامه نویسی Serverless بر اساس کارکرد کلود ها ساخته شده است.

کلود یا همان ابر یکی از سرور هایی است که در دیتاسنتر ها ارائه شده و قابلیت های زیاد و کاربرد بسیار بالایی را دارد. در واقع ابر ها واحد های پردازشی بسیار بزرگ هستن که سخت افزاری توزیع شده دارند اما به صورت واحد فعالیت می کنند و همزمان می توانند به کاربران بیشماری سرویس دهی کنند و توزیع شده بودن آنها این مزیت را برای آنها خواهد داشت که اطلاعات را به صورت منطقه ای در اختیار کاربران خود بگذارند و سرعت و کیفیت در آنها به شدت بالا است.

ابر ها سرویس های مختلفی را به ما ارائه می کنند که می توان از انواع آنها به این موارد اشاره کرد:

IaaS: یا همان Infrastructure as a Service که ترجمه فارسی آن زیرساخت به عنوان سرویس است، یکی از سرویس های کلود است که شما از آن یک سیستم دریافت می کنید، دقیقا مانند سرور های سنتی که اکنون مورد استفاده قرار می گیرد. سرویس های سرور اختصاصی از این نوع هستند.

PaaS: یا همان Platform as a Service یکی دیگر از سرویس های مهم و حیاتی در کلود ها است که به شما یک پلتفرم و یا سیستم عامل را به عنوان سرویس می دهد و یک پله نرم افزاری تر و جزئی تر از سرویس قبلی می باشد. سرور مجازی از این نوع سیستم ها است.

SaaS: مخفف Software as a Service یا همان نرم افزار به عنوان سرویس است و یکی دیگر از خدمات کلود است که به شما یک برنامه به عنوان سرویس مورد نظر داده می شود، هاست ابری را می توان یکی از این موارد دانست که به ما یک برنامه کنترل پنل برای راه اندازی سایت داده می شود و می توانید از برنامه هایی مانند سیستم مدیریت پایگاه داده phpMyAdmin و همینطور وب سرور هایی مانند لایت اسپید، آپاچی و انجین ایکس استفاده کنید.

برنامه نویسی Serverless هم در بین این سرویس ها قرار خواهد گرفت و در واقع یک سرویس جدید از سرویس های کلود به نام FaaS یا همان Function as a Service است که در ادامه در مورد آن توضیح خواهیم داد.

FaaS چیست

Function as a Service یا همان تابع به عنوان سرویس، یکی دیگر از سرویس های کلود ها است که می توان آن را جدید ترین سرویس از کلود ها معرفی کرد و در واقع کاری که انجام می دهد این است که ماژول های نرم افزاری را به عنوان سرویس در اختیار برنامه نویسان قرار می دهد. به این صورت که یک برنامه نویس با استفاده از برنامه نویسی Serverless می تواند به صورت مستقیم در برنامه فرانتی که می نویسد از ماژول هایی که کلود ها در اختیار وی قرار می دهند استفاده کرده و وقتی کاربر از این اپلیکیشن استفاده می کند به نزدیک ترین کلود متصل می شود و کار پردازش برای آن انجام می شود.

اتفاقی که در برنامه نویسی Serverless می افتد و به عنوان یک گزینه پایه مطرح می شود این است که روش پردازش به پردازه ها بسیار کوچکتر تقسیم می شود. در واقع برنامه های کوچک و ماژولاری که روی کلود ها در حال اجرا هستند یک برنامه را می سازند که می توان از آن برای تولید برنامه های بزرگتر اشاره کرد.

پیاده سازی برنامه نویسی Serverless مشکلات متعددی دارد و همانطور که به نظر می رسد پیاده سازی آن راه دور و درازی را دارد اما باید گفت که این روش به صورت جدی دنبال می شود. در ادامه در مورد نکات پیاده سازی برنامه نویسی Serverless بیشتر صحبت خواهیم کرد.

نیازمندی های برنامه نویسی Serverless

در مورد اینکه چگونه می توان برنامه نویسی Serverless را پیاده سازی کرد موارد و مباحث زیادی وجود دارد و خیلی از افراد برنامه نویسی Serverless را یک روش نابالغ می دانند که بعید است به صورت عملیاتی اجرا شود. اما باید گفت که به هیچ عنوان بعید نیست و شما الان هم می توانید از این نوع روش استفاده کنید، اما هنوز موارد بسیاری وجود دارد که باید رفع شود و بهبود پیدا کند تا بتوانیم بگوییم که برنامه نویسی Serverless یک روش عملیاتی ایده آل است. در این قسمت می خواهیم به بررسی مهمترین عوامل مربوط به این دسته بپردازیم و ببینیم که چه نیازمندی ها و چالش هایی برای برنامه نویسی Serverless وجود دارد که باید مورد توجه قرار گیرد.

به طور کلی می توانیم نیازمندی هایی که برنامه نویسی Serverless دارد را به این صورت معرفی کنیم:

میکروسرویس ها

یکی از مهمترین مواردی که برای برنامه نویسی Serverless به آن نیاز است این است که میکروسرویس های سازمان یافته و پویا که بتوانند کار پردازش های کوچکتر را بر عهده بگیرند در کلود ها ایجاد شوند. این میکرو سرویس ها وظیفه این را دارند که همان برنامه های کوچکتر را برای یک برنامه بزرگتر به اجرا درآورند و نتیجه را به اپلیکیشن کلاینت تحویل دهند. اپلیکیشن کلاینت نتایج پردازشی این میکروسرویس ها را جمع آوری کرده و با در کنار هم قرار دادن آن ها قابلیت هایی که برنامه باید آنها را پیاده سازی کند برای کاربر فراهم خواهد شد.  

تقریبا می توان گفت که بزرگترین چالشی که برای مهاجرت از برنامه نویسی مبتنی بر سرور به برنامه نویسی Serverless وجود دارد این است که معماری برنامه ها به صورتی تغییر کند که این میکروسرویس ها کنترل را بدست بگیرند و در این مورد مشکلاتی وجود دارد. عدم وجود فانکشن های کافی و سخت بودن کار با آنها سر آمد این مشکلات هستند که البته روز به روز در حال بهتر شدن هستند.

در فریم ورک های عادی شما برنامه را به این صورت می سازید که روند پردازشی را یکجا در نظر می گیرید و درخواست شما به یک جا رفته و جواب آنها باز خواهد گشت. در برنامه نویسی Serverless اوضاع به این صورت نمی باشد و وقتی که می خواهید یک پردازش را تکمیل کنید باید چند میکروسرویس را به کار بگیرید.

طراحی توابع به صورت بی وضعیت

یکی دیگر از مشکلات و مسائلی که در مورد برنامه نویسی Serverless وجود دارد این است که توابعی که توسط این روش استفاده می شود از نوع Stateless هستند و همین مورد باعث شده است تا این توابع به نوعی پویایی لازم را نداشته باشند.

در مورد اینکه معنی این Stateless بودن دقیقا چیست باید بگوییم که توابع می توانند به دو صورت Stateful و یا Stateless مورد استفاده قرار بگیرند که به نام های با وضعیت  یا بی وضعیت هم معرفی می شوند. توابع با وضعیت توابعی هستند که در صورتی که تغییری در آنها رخ دهد این تغییرات قابل پیگیری خواهد بود و می تواند نمایش داده شود. اما در توابع بی وضعیت این اتفاق نمی افتد و اگر تغییری صورت گیرد باید تا رفرش شدن و یا بازگشت جواب به صورت کامل تابع با وضعیت قبلی خود باقی بماند.

در برنامه نویسی Serverless توابع به صورت بی وضعیت هستند و این مورد می تواند برای برنامه های پویا دردسر ساز باشد. یکی از مواردی که توسط ارائه کنندگان برنامه نویسی Serverless به صورت جدی در حال پیگیری می باشد این است که این ساختار توابع را به صورت کامل اصلاح کنند.

Cold Start یا شروع کند

چالش دیگری که برنامه نویسی Serverless با آن مواجه است این است که این برنامه ها شروع خود را به صورت Cold Start آغاز می کنند. به این صورت که وقتی کسی بخواهد با برنامه ای که با روش برنامه نویسی Serverless نوشته شده است کار کند، در اولین اقدام توابعی به کلود ارسال خواهد شد که سرور ممکن است آمادگی پیگیری و پردازش آنها را نداشته باشد و این موضوع باعث می شود که سرعت شروع برنامه کند بشود.

وقتی که برنامه ای از روش های غیر برنامه نویسی Serverless یا همان برنامه های فعلی استفاده می کند، عملکرد آن این است که سرور همیشه فعال در حال لیسن کردن و کنترل خط است تا اگر از کاربری پیامی آمد بلافاصله آن را پردازش کرده و پاسخ دهد. اما برنامه نویسی Serverless با این مشکل در شروع مواجه است.

به طور کلی می توان گفت که این چالش ها بزرگترین موانع برای برنامه نویسی Serverless هستند و البته شرکت هایی وجود دارند که در حال کار با این نوع از برنامه نویسی هستند و آن را اصلاح می کنند. در ادامه به معرفی این شرکت ها خواهیم پرداخت.

ارائه کنندگان برنامه نویسی Serverless چه کسانی هستند

قطعا این سوال برای شما پیش آمده است که وقتی ما از اول متن این مورد که برنامه نویسی Serverless توسط شرکت ها و توسعه دهندگانی دنبال می شود را مطرح می کنیم، این توسعه دهندگان چه کسانی هستند. این موضوع که این تیم های توسعه کدام شرکت ها هستند می تواند روی آینده ای که برنامه نویسی Serverless بسیار موثر باشد و باید دید که آیا این تیم های توسعه از پس جا انداختن و تکمیل این روش بر خواهد آمد یا خیر.

اگر نگاهی به اسامی و قدرتی که این تیم ها دارند بیندازید، قطعا متوجه این موضوع می شوید که آنها توان اینکار را دارند و باید گفت که بیشتر از اینها هم انجام داده اند. این ارائه کنندگان عبارتند از:

Microsoft Azure

Microsoft Azure که عموما به نام Azure هم ساخته می شود، یک واحد پردازش ابری بزرگ است که زیر مجموعه مایکروسافت بوده که می توانیم بگوییم یکی از بزرگترین موجودیت های نرم افزاری دنیا را تشکیل داده است. استفاده از اصطلاح موجودیت به جای شرکت به این دلیل است که می توان گفت مایکروسافت در هر چیزی که مرتبط با کامپیوتر باشد نقش اساسی دارد.

Azure شرکتی است که در توسعه، تست، مدیریت برنامه های کلود و همینطور دیتاسنتر های بزرگ مایکروسافت نقش کلیدی دارد و یکی از بزرگترین المان های نرم افزاری در بین دیتاسنتر ها به شمار می رود.

Google Cloud

این کلود را می توان دومین نام بزرگ در بین ارائه دهندگان برنامه نویسی Serverless معرفی کرد که بخش کلود کامپیوتینگ گوگل است و سرور های آن در همه جای جهان گسترده شده است. ساختار این ابر در واقع همان زیرساخت اصلی گوگل است و تقریبا می توان گفت شناخته شده ترین برند در تمامی وب می باشد.

کلیه سرویس های اینترنتی بزرگ گوگل مانند گوگل سرچ، سرویس ایمیل گوگل یا همان جیمیل، گوگل درایو و همینطور سرویس های بزرگ وابسته به آن مانند یوتیوب روی این کلود هستند و پشتیبانی این کلود بزرگ از برنامه نویسی Serverless می تواند این موضوع را اثبات کند که این روش آینده خوبی در برنامه نویسی خواهد داشت.

Amazon

درست است که آمازون را در جایگاه سوم از این فهرست معرفی کرده ایم، اما اگر بخواهیم بگوییم که پیشرفته ترین کلود در بین موارد قبلی کدام است به جرات می توانیم بگوییم که آمازون این جایگاه را تصاحب خواهد کرد. هر تکنولوژی ناب و جدیدی که به میدان بیاید، بخش توسعه و تکنولوژی آمازون آن را دنبال کرده و باید گفت که تا اینجا این شرکت همیشه جواهرات ناب را دنبال کرده است و هر سنگی که به آمازون راه پیدا کرده است بعد از تراش خوردن به یک الماس ناب بدل شده است. برنامه نویسی Serverless یکی از پروژه هایی است که آمازون روی آن به صورت ویژه ای انرژی می گذارد و پیگیر آن است. پس می توان گفت که یک حامی قدرتمند دیگر برای برنامه نویسی Serverless وجود دارد که به شدت پیگیر است و معمولا هیچ چیزی را رها نکرده است.

آمازون را می توان بزرگترین حامی برای برنامه نویسی Serverless معرفی کرد که یک فریم ورک کاربردی را براساس زبان پاینتون برای این روش برنامه نویسی نیز معرفی کرده است که AWS Lambda نام دارد. اکنون کاربران می توانند با استفاده از این فریم ورک برنامه های خود را با تکنیک های برنامه نویسی Serverless بنویسند.

در مجموع می توان گفت که بزرگان صنعت کامپیوتر روی این نوع از برنامه نویسی تمرکز ویژه ای داشته اند و رشد خوبی برای این روش ایجاد خواهد شد. اما اینکه کی و کجا برنامه نویسی Serverless می تواند خود را به روش های فعلی برنامه نویسی برساند، موضوعی است که باید منتظر ماند و دید.

نتیجه گیری

در این مقاله در مورد یکی از مهمترین تکنیک ها و روش های برنامه نویسی که می توان گفت آینده برنامه نویسی را تشکیل خواهد داد، یعنی برنامه نویسی Serverless پرداختیم و دیدیم که چه زوایا و زیر و بمی دارد. برنامه نویسی Serverless به کاربران خود امکانات خوبی را می دهد که با استفاده از میکروسرویس هایی که توسط کلود ها ارائه می شود، یک برنامه بزرگ را به تعدادی برنامه و سرویس کوچک تقسیم کرده و بدون داشتن یک سرور مجتمع و متمرکز کار طراحی برنامه را دنبال کنند. البته چالش های زیادی در مورد این برنامه و روش های آن مطرح است که با توجه به تیم های قوی ای که در حال کار روی این روش ها و متد ها هستند، احتمال برطرف شدن آنها بسیار زیاد است و احتمالا به زودی شاهد رشد روز افزون برنامه نویسی Serverless خواهیم بود.