فهرست محتوا
اوبونتو (Ubuntu) یکی از محبوبترین توزیعهای لینوکس است. حتی اگر کاربر ویندوز باشید، احتمالا نام اوبونتو و ویژگیهای آن را از دوستان خود شنیده باشید. اوبونتو به منابع سختافزاری کمتری نسبت به ویندوز نیاز دارد و حتی میتوان آن را روی کامپیوترهای قدیمی نصب و استفاده کرد. در صورتی که کاربران در مورد آزمایش یک سیستمعامل جدید شک و تردید داشته باشند و نخواهند آن را مستقیماً روی دستگاه خود نصب کنند، در ابتدا به راحتی میتوانند آن را روی یک ماشین مجازی امتحان کرده و سپس در صورت داشتن رضایت، آن را بر روی دستگاه خود نصب کنند. در این مقاله به نحوه نصب و راهاندازی کامل اوبونتو در VMware میپردازیم.
اوبونتو (Ubuntu) چیست؟
اوبونتو یکی از توزیعهای محبوب لینوکس است که بر روی پلتفرم لینوکس دبیان (Debian) توسعه یافته است. اوبونتو یک سیستمعامل کامل است که چندین نسخه مختلف مانند نسخه دسکتاپ و نسخه سرور دارد. این نسخهها میتوانند بر روی کامپیوتر یا ماشینهای مجازی اجرا شوند. علی رغم اینکه سیستمعاملهای ویندوز و macOS امروزه به طور گسترده به عنوان سیستمعاملهای محبوب شناخته می شوند، سیستمعامل لینوکس به طور پیوسته در حال افزایش محبوبیت بوده و نه تنها در بین توسعهدهندگان بلکه در میان کاربران عادی نیز مورد توجه قرار گرفته است. در صورتی که بخواهید یک VPS راهاندازی کنید یا یک سیستمعامل رایگان را امتحان کنید، لینوکس یک انتخاب عالی برای شما خواهد بود. وجود توزیعهای مختلف لینوکس مانند فدورا، دبیان و CentOS به کاربران این امکان را میدهد تا بر اساس نیازهای خود یکی از توزیعها را انتخاب کرده و از آن استفاده کنند. این توزیعها که با عنوان Distros نیز شناخته میشوند، سیستمعاملهایی هستند که بر اساس هسته (Kernel) لینوکس توسعه داده شدهاند و اوبونتو یکی از محبوبترین این توزیعها است. کاربران میتوانند اوبونتو را بر روی کامپیوترهای شخصی، Linux VPS و سرورهای فیزیکی نصب کنند. اوبونتو بهعنوان یک سیستمعامل منبع باز، به کاربران اجازه تغییر و دستکاری کدهایش را میدهد، تا کاربران، سیستمعامل خود را آزادانه و بدون نیاز به مجوز و هزینه، شخصیسازی کنند.
VMWare Workstation چیست؟
بهینهسازی استفاده از منابع یکی از جنبههای اجتناب ناپذیری است که امروزه هر سازمانی به آن نیاز دارد. برای کاهش هزینهها و افزایش کارایی باید از منابع سختافزاری به صورت بهینه استفاده کرد. مجازی سازی یکی از روشهایی است که برای بهینه سازی موثر منابع، از آن استفاده میشود. به جای استفاده از سرورهای بیشتر، میتوان با استفاده از این روش، چندین ماشین مجازی را روی یک سرور واحد ایجاد و اجرا کرد. VMWare Workstation برنامهای است که توسط شرکت VMWare برای ایجاد ماشینهای مجازی توسعه یافته است. VMWare Workstation دو نسخه متفاوت دارد: Pro و Player. نسخه Player به صورت رایگان با ویژگیهای محدود منتشر شده است، در حالی که VMWare Workstation Pro یک نسخه پولی است که ویژگیهای زیادی را دارا میباشد.
پیشنیازهای نصب اوبونتو در VMWare Workstation
برای نصب و اجرای اوبونتو در ماشین مجازی VMware، شما به کامپیوتری نیاز دارید که از فناوری مجازی سازی پشتیبانی کند. اگر واحد پردازش مرکزی (CPU) یا مادربرد (Motherboard) شما از فناوری مجازی سازی پشتیبانی نکند، شما نمیتوانید از VMware یا هر هایپروایزر (Hypervisor) دیگری برای اجرای ماشینهای مجازی استفاده کنید. اگر از سیستمعامل ویندوز استفاده میکنید، Task Manager را باز کرده و در تب Performance، بر روی بخش CPU کلیک کرده و عبارت Virtualization را پیدا کنید، باید در جلوی آن عبارت Enabled نوشته شده باشد. اگر Virtualization غیرفعال باشد، باید آن را از طریق بایوس فعال کنید. یکی دیگر از پیشنیازهای نصب اوبونتو داشتن یک کامپیوتر با رم، هستههای پردازنده و فضای دیسک کافی است. شما برای نصب اوبونتو به یک پردازنده چهار هستهای، 4 تا 8 گیگابایت رم و حداقل 20 گیگابایت فضای دیسک خالی در سیستمتان نیاز دارید. شما همچنین نیاز به نصب برنامه VMWare Workstation و دانلود فایل ISO اوبونتو دارید.
نحوه نصب اوبونتو روی VMware
در ابتدا در صورت فعال نبودن مجازی سازی باید آن را از طریق بایوس فعال کنید و برنامه VMware و فایل ISO اوبونتو را بر روی سیستم خود دانلود کنید. در نهایت، یک ماشین مجازی در برنامه VMware ایجاد کرده و اوبونتو را در داخل ماشین مجازی نصب کنید.
فعالسازی تکنولوژی مجازی سازی از طریق بایوس
در صورتی که فناوری مجازی سازی به صورت پیشفرض برای سیستم شما فعال نباشد، میتوانید آن را از طریق تنظیمات بایوس فعال کنید. توجه داشته باشید که قبل از اینکه اقدام به دستکاری تنظیمات بایوس کنید، بهتر است از فعال بودن یا نبودن تکنولوژی مجازی سازی از طریق Task Manager اطمینان حال کنید، قبلتر در بخش “پیشنیازهای نصب اوبونتو در VMWare Workstation” نحوه انجام این کار را از طریق Task Manager بررسی کردیم. برای فعالسازی مجازی سازی از طریق بایوس، در ابتدا کامپیوتر خود را ریستارت (Restart) کنید. سپس، درست زمانی که کامپیوتر میخواهد از صفحه سیاه خارج شود، یکی از کلید های Delete ، Esc ، F1، F2 یا F4 را فشار دهید. هر سازنده کامپیوتر از کلید متفاوتی برای ورود به بایوس استفاده میکند، اما سازندهها ممکن است در یک پیام کوتاه در هنگام راهاندازی مجدد به شما بگویند که کدام دکمه را برای ورود به بایوس باید فشار دهید. اگر در بار اول نتوانستید وارد تنظیمات بایوس شوید، سیستم خود را ریستارت کرده و این پروسه را دوباره تکرار کنید. در تنظیمات BIOS، باید تنظیمات مربوط به CPU را پیدا کنید. این تنظیمات میتوانند تحت عناوین Processor یا Chipset ذخیره شده باشند.بعد از پیدا کردن تنظیمات مربوط به CPU شما باید تنظیمات لازم برای فعال کردن مجازی سازی را پیدا کنید، این تنظیمات ممکن است با نامهای VT-x ، AMD-V، SVM یا Vanderpool ذخیره شده باشد. پس از پیدا کردن تنظیمات مورد نظر و فعال کردن آن، تغییرات را ذخیره کنید و سیستم خود را ریستارت کنید. اگر تنظیمات مجازی سازی را نمیتوانید در بایوس خود پیدا کنید، ممکن است دلیل آن، عدم پشتیبانی سیستم شما از تکنولوژی مجازی سازی باشد.
دانلود برنامه VMware و فایل ISO اوبونتو
در این مرحله شما باید فایلهای پیشنیاز را بر روی سیستم خود دانلود کنید. این فایلها شامل فایل نصبی برنامه VMWare Workstation Player و فایل ISO اوبونتو میباشد. لازم به ذکر است که این فایلها کاملا رایگان بوده و آنها را به راحتی میتوانید از وبسایتهای رسمیشان دریافت کنید:
ساخت ماشین مجازی لینوکس
پس از اتمام نصب VMware Workstation Player آن را اجرا کرده و بر روی گزینه Create a New Virtual Machine در صفحه اصلی کلیک میکنیم. پس از باز شدن پنجره New Virtual Machine Wizard بر روی گزینه I will install operating system later کلیک کرده و سپس بر روی دکمه Next کلیک میکنیم. اکنون سیستم عاملی را که میخواهیم نصب کنیم را باید انتخاب کنیم. گزینهی Linux را انتخاب کرده و Ubuntu را از لیست توزیعهای لینوکس انتخاب میکنیم. سپس، روی Next کلیک میکنیم. در صفحه جدید باید نام ماشین مجازی را وارد کنیم و در صورتی که بخواهیم محل پیشفرض ذخیرهسازی ماشین مجازی را تغییر دهیم بر روی دکمه Browse کلیک میکنیم. پس از اعمال تغییرات روی دکمه Next کلیک میکنیم. اکنون باید اندازه دیسک مجازی را انتخاب کنیم. اگر تنها هدف شما از نصب اوبونتو امتحان و تست کردن آن است، با اندازه پیشفرض یعنی 20 گیگابایت پیش بروید. لازم به ذکر است که بعدا میتوانید سایز دیسک مجازی را افزایش دهید. گزینه Split virtual disk into multiple files را علامت زده و بر روی دکمه Next کلیک میکنیم. پنجرهی باز شده خلاصهای از تنظیمات ماشین مجازی را نشان میدهد. با این حال، هنوز تعداد هستههای پردازنده، مقدار رم و سایر تنظیمات سختافزاری را انتخاب نکردهایم. برای انجام این کار، روی دکمه Customize Hardware کلیک میکنیم. 4 گیگابایت رم برای اوبونتو کافی است، اما اگر مقدار رم کامپیوتر شما 6 گیگابایت یا کمتر باشد، می توانید آن را به 2 گیگابایت کاهش دهید. به طور مشابه، برای هستههای پردازنده، با توجه به سختافزار کامپیوتر خود، حداقل دو هسته یا بیشتر را به اوبونتو اختصاص دهید. روی گزینه New CD/DVD کلیک کرده و Use ISO image file را انتخاب میکنیم. سپس، روی Browse کلیک کرده و فایل ISO اوبونتو را انتخاب میکنیم و در نهایت روی Open کلیک میکنیم. سپس، بر روی Close کلیک میکنیم تا تنظیمات ذخیره شود و سپس دکمه Finish را زده و ساخت ماشین مجازی را به پایان میرسانیم.
نصب اوبونتو بر روی ماشین مجازی
پس از پایان ساخت ماشین مجازی، ماشین مجازی اوبونتو در لیست ماشینهای مجازی در سمت چپ برنامه ظاهر میشود. آن را انتخاب کرده و سپس بر روی گزینه Play virtual machine کلیک میکنیم. پس از اجرا کردن ماشین مجازی، منوی اوبونتو ظاهر میشود. گزینه Try or Install Ubuntu را انتخاب کرده و دکمه Enter را فشار میدهیم. پس از طی کردن این مراحل Ubuntu installer اجرا میشود. بر روی دکمه Install Ubuntu کلیک میکنیم. تنظیمات پیشفرض کیبورد را تغییر نداده و بر روی Continue کلیک میکنیم. سپس گزینه Minimal install را انتخاب میکنیم و تیک گزینه Download updates while installing Ubuntu را برمیداریم و بر روی Continue کلیک میکنیم. در صفحه باز شده گزینه Erase disk انتخاب میکنیم و بر روی دکمه Install Now کلیک میکنیم. در صفحه جدید باز شده منطقه جغرافیایی مناسب را انتخاب کرده و روی دکمه Continue کلیک میکنیم. در آخر، باید نام، نام کامپیوتر و رمز عبور خود را وارد کنیم. پس از آن گزینه Login automatically انتخاب کرده و بر روی دکمه Continue کلیک میکنیم. نصب کننده اوبونتو شروع به کپی کردن فایلها به دیسک ماشین مجازی میکند. نصب اوبونتو بر روی ماشین مجازی مدتی طول میکشد. اگر از SSD استفاده کنید، مدت زمان لازم برای نصب اوبونتو خیلی کمتر خواهد شد. پس از اتمام نصب، روی دکمه Restart Now کلیک میکنیم. اوبونتو اکنون بر روی سیستم ما راهاندازی شده است. همچنین به جای استفاده از VMware Workstation Player میتوانید اوبونتو را بر روی VirtualBox نصب کنید که یک Hypervisor شبیه به VMware است. یادتان باشد پس از اتمام آزمایش ماشین مجازی و تست کردن اوبونتو آن را خاموش کنید.
توزیعهای لینوکس را بدون نصب بر روی سیستمتان امتحان کنید
VMware یک هایپروایزر عالی برای آزمایش سیستمعامل های دیگر است. شما میتوانید سایر توزیعهای لینوکس را نیز بدون نصب کردن بر روی سیستمتان امتحان کنید. علی رغم اینکه روند راهاندازی ماشین مجازی کم و بیش برای سایر توزیعهای لینوکس نیز یکسان است، فرآیند نصب میتواند برای سایر توزیعهای لینوکس کمی متفاوت باشد.
4 دیدگاه. Leave new
ممنون از محتوای خوبتون
سلام صادق عزیز
خوشحالیم که محتوای مقاله برای شما مفید بوده است.
ممنون مفید بود
سلام ریحانه عزیز
خوشحالیم که محتوای مقاله برای شما مفید بود.