پروتکل TLS

پروتکل TLS یا Transport Layer Security یکی از انواع پروتکل‌ های کدگذاری است. این پروتکل وظیفه دارد ارتباطی ایمن­ میان سرور و کلاینت در بستر شبکه ایجاد کند. کلمات تشکیل دهنده نام این پروتکل به معنای انتقال، لایه و امنیت هستند.

TLS یک پروتکل امنیتی است بر پایه پروتکل SSL ایجاد شده است. این پروتکل اولین بار در سال ۱۹۹۹ بر پایه نسخه سوم از SSL ارائه شد و توانست به جایگزین مناسبی برای آن تبدیل شود. به عبارتی دیگر، TLS نسخه بهبود یافته پروتکل SSL است که اگر چه تفاوت‌ های خیلی کمی با SSL دارد، اما تقریبا بخش عمده‌ آن یکسان مانده است. این پروتکل امنیت تبادل اطلاعات را در اینترنت برای اهدافی مانند کار کردن با صفحات وب، پست الکترونیکی و… به کار می‌ رود.

روش رمزگذاری اطلاعات توسط پروتکل TLS,

برقراری ارتباط از طریق TLS، نیازمند پیش نیازهایی از جمله کلیدهای نامتقارن (شامل کلید عمومی و کلید خصوصی) و کلید سیشن (Session key) است. کلید عمومی همانطور که از نامش مشخص است، برای اشخاص سوم شخص قابل خواندن است. اما کلید خصوصی فقط توسط ارسال کننده و دریافت کننده اطلاعات، قابل استفاده می باشد.

همچنین این پروتکل می تواند از ترکیب رمزنگاری متقارن و نامتقارن استفاده کند. در الگوریتم رمزنگاری متقارن کلید رمزگذاری و رمزگشایی یکسان است ولی در الگوریتم رمزگذاری نامتقارن، این کلیدها متفاوت هستند. کلیدهای نامتقارن روی سرور قرار دارند، ولی کلید سیشن توسط سرور و کلاینت برای برقراری ارتباط TLS ساخته می‌ شود. کلید سیشن ساخته شده توسط کلاینت و سرور یکسان و یا به‌ عبارتی بهتر متقارن است. در این روش پس از اینکه اتصال امن برقرار شد، داده ها به وسیله دو کلید عمومی (Public key) و خصوصی (Private key) رمزنگاری می شوند. فرآیند برقراری ارتباط در این روش به صورت زیر است :

1. سرور یک کپی از کلید عمومی خود را برای کلاینت (مرورگر کاربر) ارسال می‌ کند.
2. کلاینت با استفاده از کلید عمومی که دریافت کرده است، کلید سیشن ساخته شده را کدگذاری می کند و برای سرور می فرستد.
3. سرور با استفاده از کلید خصوصی که دارد، اطلاعات دریافتی را رمز گشایی می کند تا به Session key دسترسی پیدا کند.
4. در نهایت سرور و کلاینت هر‌ دو با استفاده از کلید سیشن، اطلاعاتی را رمزنگاری و رمزگشایی می‌ کنند. این فرآیند یک مسیر ارتباطی امن میان کلاینت و سرور ایجاد می‌ کند. زیرا تنها این دو از کلید سیشن اطلاع دارند و این کلید فقط با هدف این اتصال ایجاد شده است. در هر زمان که اتصال میان سرور و کلاینت قطع شود، این مراحل باید دوباره انجام شوند.